Column Bewust Zoo: Alleen ga je sneller
Hoe leuk het is om te schrijven, ontdek je pas wanneer je het doet. En als het lukt om je gedachten op papier te krijgen, geeft dat een inkijkje in hoe je zelf denkt. Of dacht. Ik sla mijn schrijfsels dan ook altijd op. Voor het schrijven van deze column had ik een paar van die gedachtenspinsels uit de oude doos opgevist en opnieuw gelezen. En wat denk je? Wat ik jaren geleden had opgeschreven, bleek helemaal niet zo gek te zijn.
Destijds dacht ik nog - en dat is acht jaar geleden - dat het wel een leuk idee was, maar ach, wie zit daar nou op te wachten? Nu blijkt dat stukje nog steeds actueel en heel toepasbaar. En dus besloot ik om dat onderwerp weer op te pakken. Want hoe leuk zou het zijn wanneer anderen daar iets aan zouden hebben? Weg met die valse bescheidenheid. Herken je dat? Je hebt een idee, je werkt het uit en legt het vervolgens weg. Het is uit je hoofd weggeschreven. En daar blijft het dan bij. Wat mij regelmatig overkwam toen ik nog in loondienst werkte in een behoorlijk competitieve werkomgeving. Niet zelden gebeurde het me dan dat een collega met een vergelijkbaar en in mijn ogen ‘half-af’ idee indruk maakte op het management om het later nog wel eens verder uit te werken. Niet zelden bracht het die collega’s hogerop in de hiërarchie. Balen zeg. Maar waarom leg ik die lat voor mezelf dan zo hoog, heb ik regelmatig gedacht.
Totdat ik samen met een collega een goed idee kreeg om nieuwe collega’s wegwijs te maken in het voor hen nieuwe bedrijf waarin ze kwamen werken. We kregen de kans om ons idee te presenteren voor het management. Zij hadden daar een speciale bijeenkomst voor in het leven geroepen. Werd jouw idee als waardevol gezien, dan werd er budget vrijgemaakt en mocht je het idee verder uitwerken. Ons idee - in een tijd waarin digitalisering opkomend was - bestond uit het produceren van een handboek waarin met een losbladig systeem per relevant onderwerp voor nieuwe medewerkers werd verwezen naar het recent in gebruik genomen intranet. De gedachte hierachter: dan beschikt de medewerker altijd over de meest recente informatie. En dat scheelt het printen en up-to-date houden van papieren handboeken. Dus het was ook nog eens duurzaam. De reactie op ons idee was geweldig: “Waarom is het er nog niet?”, zei de directeur vol overtuiging. En zo konden we een paar maanden later de eerste versie van ons handboek presenteren. Het leverde mij uiteindelijk een nieuwe positie op. Geen valse bescheidenheid, de lat niet onnodig hoog leggen, hadden mij verder gebracht. En… het in vertrouwen en in een vroeg stadium delen van mijn idee met een collega om er samen een succes van te maken, gaven mij het inzicht dat je weliswaar alleen een stuk sneller gaat, maar dat je samen verder komt.
Heb je zelf een goed idee? Ik nodig je van harte uit om samen met mij verder te komen.
Daniel Seesink (Bewust Zoo)
Oud-docent biologie Daniel Seesink houdt met zijn lezing Professioneel Vlooien doe je Zoo mensen aan de hand van apengedrag een spiegel voor waarin zij hun eigen gedrag zullen herkennen. Boekingen via Speakers Academy.