Magazines | Rivierenland Business nummer 5 2011

Metaglas verleent medewerking

aan duurzame kerk Mennorode

Kerken worden tegenwoordig vaker afgebroken of herbestemd dan nieuw gebouwd. Toch koesterde Hugo de Clerq van FARO Architecten de stille hoop er ooit nog eens een te mogen ontwerpen. En nu staat het er, midden in de bossen, in het conferentiecentrum Mennorode bij Elspeet: de eenvoud zelve, net als de eeuwenoude schuil-kerkjes waarop het ontwerp gebaseerd is. Metaglas uit Tiel verleende tevens medewerking aan dit project.

De bestaande kerk van het conferentiecentrum had zijn functie als bezinningsruimte verloren en werd steeds vaker gebruikt voor conferenties. Het centrum gaf FARO Architecten opdracht voor een nieuwe ruimte voor religieuze bijeenkomsten en overdenking. Verscholen in het groen, puur en één met de omgeving.

FARO Architecten plaatste de CO2-neutrale ‘schuur’ in een hedendaagse context, maar liet de traditionele basis intact: een samenspel van vurenhouten spanten, waarvan er niet één gelijk is aan een andere, houten vloerdelen en een bekleding van hout, geïsoleerd met vlas. Om de relatie met de omgeving nog sterker te maken, is ervoor gekozen de achtergevel zo veel mogelijk open te houden en daar de beglazing te concentreren. Daarmee profiteert het interieur in de herfst, winter en lente van passieve zonne-energie. De resterende energie, komt van duurzame bronnen.

Door de volledig glazen gevel aan de achterzijde richt het kerkje zich naar het invallende licht: het is smaller bij de entree aan de voorkant en wordt steeds opener, lichter naarmate je er als bezoeker doorheen loopt.

De openheid van de gevel maakte extra bouwkundige verstijvingen in de vorm van verticale lamellen noodzakelijk. Metaglas maakte deze lamellen volledig van glas en liet ook de rest van de beglazing vrijwel profielloos. Dat creëerde de openheid die FARO Architecten voor ogen had. Het geeft vanuit de kerk een subliem uitzicht op de omliggende bossen en zorgt voor eenheid tussen binnen en buiten.

Soepelere arboregels voor

externe werkplek

Werkt uw werknemer nu en dan in een internetcafé in plaats van op kantoor? In de tuin van een cliënt of in de intercity van Leiden naar Utrecht? Vanaf 1 juli 2012 gelden soepeler arbo-eisen voor zulke externe werkplekken. Dit schrijft staatssecretaris De Krom van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) in een brief aan de Tweede Kamer. De Krom ziet geen reden voor fundamentele wijzigingen van de arbowetgeving, maar verwacht dat van een aantal kleine aanpassingen een impuls uitgaat voor het Nieuwe Werken. “Die paar kleine aanpassingen in de regels maken het werkgevers gemakkelijker om hun werknemers plaats- en tijdongebonden te laten werken. Ze zorgen daarnaast ook voor minder administratieve lasten”, aldus de staatssecretaris in zijn brief aan de Kamer. Een werkgever hoeft bijvoorbeeld niet meer te regelen dat er noodverlichting is als je in de tuin werkt of oordoppen te regelen als je in een stationshal werkt.

Werkgevers en werknemers zijn in de praktijk nog vaak huiverig om meer plaats- en tijdongebonden te werken. Ze denken dan niet aan alle regels te kunnen voldoen. De Stichting van de Arbeid, waarin werkgevers- en werknemersorganisaties zijn vertegenwoordigd, heeft positief geadviseerd op de voorgestelde veranderingen.  De staatssecretaris kondigt in zijn brief ook aan af te willen van overbodige of gedateerde Europese of internationale regels bij het plaats- en tijdongebonden werken.

(*Bron: Rijksoverheid)

delen: