Magazines | Rivierenland Business nummer 1 2015

His Royal vastness

Tekst Jeroen Booij fotografie Lensveld

De beroemdste Britse autoreclame ooit moet van Rolls-Royce zijn, die hun Silver Cloud ooit aanprees met de briljante pay-off: ’At 60 miles an hour the loudest noise in this new Rolls-Royce comes from the electric clock’. Engelse humor met een stiff upper lip; kon het beter? Welnu, wat hier van te denken: ’Such rare distinction cannot easily be overshadowed. Nor at its price overlooked.’ Het zinnetje werd gebruikt in een zeldzame advertentie voor de Daimler DS 420: de enorme limousine die niet minder dan 24 jaar in de prijslijsten van Jaguar was terug te vinden: van 1968 tot en met 1992. In die periode werden er 4.141 limousines en nog eens 903 chassis afgeleverd, en het lijdt geen twijfel dat een stevig deel daarvan werd ingezet voor gebruik door politici, leden van de koninklijke familie en andere hoogwaardigheidsbekleders. Wat die prijs dan wel niet bedroeg? Denk aan een slordige 4.500 pond anno eind jaren zestig. Let wel: een Jaguar E-type kostte net geen 2.200 pond in 1961.

Natuurlijk had Daimler, Groot-Brittannië’s oudste automerk, al een lange reputatie van limousines voordat de DS 420 in 1968 onthuld werd. In 1897 verscheen de eerste auto van de Daimler Motor Syndicate Limited in Coventry al op de weg en niet lang daarna maakte de Britse koninklijke familie al gebruik van de statige vierwielers van het huis. Dat bleef decennialang het geval, en er zijn de mooist statige machines door de firma gebouwd, al dan niet in samenwerking met carrosseriebouwers als Hooper, Abbott en VandenPlas. Na de Tweede Wereldoorlog ging het echter bergafwaarts met Daimler, inmiddels in handen BSA, en de fabriek werd in 1960 doorverkocht aan Jaguar Cars dat wel wat extra productiecapaciteit kon gebruiken. Ook met Jaguar ging het echter snel niet meer heel geweldig en nadat de sportautofabrikant in 1966 al was gaan samenwerken met de British Motor Corporation werd in 1968 het British Leyland conglomeraat gevormd waarvan Daimler toen automatisch ook deel ging uitmaken. Het eerste nieuwe model dat door British Leyland wordt aangekondigd, is de Daimler DS 420.

Specialist

Jaguar specialist Ben Kolvenbach uit het Gelderse Boven-Leeuwen werkt sinds mensenheugenis aan XK’s, E-types, XJ6-en en XJS-en. Over het algemeen toch vooral sportieve auto’s. Zijn bekendste creatie is wellicht een zwaar gemodificeerde XK120 die in de geest van Jaguar’s eigen recordauto’s werd gebouwd en die volgens Kolvenbach zelf in zijn derde (van vijf) versnelling de 185 km/h al zonder morren haalt. Dat de enorme Daimler een buitenbeentje binnen Kolvenbach’s muren mag worden genoemd is dus zo klaar als een klontje. Kolvenbach vond de auto in 1999 op een sloperij in Engeland. Zo’n drieduizend werkuren later staat de DS 420 er weer als nieuw bij, en Kolvenbach is niet benauwd om hem te gebruiken: “Ik rijd er toch wel zo’n 5.000 kilometer per jaar mee. We hebben er afgelopen jaar nog twee keer een rit mee door Duitsland gemaakt. Natuurlijk, deze auto gebruik je heel anders dan een XK of een E-type. Maar hij is zo opgebouwd dat je er heel goed mee kunt rijden. Er zitten andere remmen op zodat hij ook echt remt, want dat was toch wel een probleempje, en we hebben de versnellingsbak versterkt. Ook is er een andere achteras gemonteerd die er voor zorgt dat de auto stabieler ligt en dankzij een andere overbrenging minder toeren draait op snelheid. Nu loopt hij 3.000 toeren bij een snelheid van 120 km/h. Je kunt er heel goed een kruissnelheid van 140-150 mee aanhouden.”

Krap

Nadeel volgens de restaurateur is echter de krappe zitpositie voor de bestuurder. Want de auto mag met een lengte van bijna zes meter en een breedte van bijna twee meter dan enorm zijn, voor de chauffeur is er bar weinig ruimte ingericht. Verstellen van het rechte zitmeubilair is er voorin ook niet bij. Daar staat tegenover dat de auto prettig stuurt en koersvast op de weg ligt, mede dankzij de 2.140 kilo en de extra zware vering die is gemonteerd. En die lengte en breedte dan? Kolvenbach: “Je moet met de Daimler rijden als met een auto met aanhanger. In Nijmegen weet ik maar één parkeergarage waarin hij past. Als je het ergens anders probeert, moet je zeven keer steken.” Tsja. Dat was natuurlijk vooral iets dat de chauffeur maar moest zien op te lossen.

Voor de DS 420 van Kolvenbach zal dat oorspronkelijk ook zijn opgegaan. De auto werd nieuw afgeleverd in 1974 aan Sir Arthur Bell die zijn vermogen maakte met scheepscontainers. De DS 420 was dat jaar één van de 243 limousines die gebouwd werden, daarnaast werden ook nog 46 chassis’ afgeleverd. Hoe de auto precies op de sloperij terecht is gekomen, blijft grotendeels in nevelen gehuld. Maar Kolvenbach vermoedt dat de auto ook ooit dienst heeft gedaan als trouwauto: de oorspronkelijke maroonrode lak was overgespoten in een roomwitte tint. Ben Kolvenbach bracht de auto naar een Engelse plaatwerker die twee maal moest nadenken eer hij aan de restauratie begon. Uiteindelijk is nagenoeg de volledige achterpartij van de Daimler van nieuw plaatwerk voorzien en zijn ook bijna alle vloerdelen vervangen. Daarna is de carrosserie met celluloselak gespoten en naar Boven-Leeuwen getransporteerd om afgebouwd te worden. Kolvenbach moest daarbij zelf de voorzijde voor zijn rekening nemen en reviseerde de kachelhuizen en het volledige houten dashboard. Dan was er ook nog de motor, de wielophanging en de achteras die gereviseerd diende te worden, alsmede de zwaardere remmen die werden gemonteerd plus een extra oliekoeler. Na veel zoeken vond Kolvenbach in Engeland een gebruikt maar smetteloos interieur plus een originele Daimler-bar set compleet met karaf en glazen.

Geen roestbescherming

Dat een zo voorname auto overigens na een relatief korte tijd van gebruik al op de sloop belandde, is volgens Kolvenbach trouwens niet zo heel vreemd: “Bij carrosseriebouwer VandenPlas maakten ze de kale carrosserieën, die ze daarna zonder bescherming tegen roest buiten op het fabrieksterrein neerzetten. Bij elke nieuwe opdracht werd er één naar binnen gehaald om af te bouwen, maar daar zat de roest dan inmiddels al op.” Het is ook de reden dat de DS 420 nog altijd relatief weinig waard is. “Eigenlijk was het gekkenwerk om aan zo’n grote restauratieklus te beginnen,” zo zegt Kolvenbach achteraf. “Tachtig procent van deze Daimlers is gesloopt, want het is veel te duur om ze te restaureren. Een nieuwe deur kost 5.500 euro dus heb ik die van deze auto maar zelf gemaakt. Maar deze kan nu weer zo’n vijftig jaar mee.”

Met een lengte van bijna zes en een breedte van twee meter is de Daimler DS 420 onmogelijk te missen. Toch is de limousine een uiterst plezierige auto om mee te rijden, aldus Ben Kolvenbach uit Boven-Leeuwen. Hij stak drieduizend uur in de restauratie van zijn DS 420.

Technische gegevens

Model Daimler DS 420 (1974)

Motor zescilinder in lijn

Inhoud 4.235 cc

Boring x slag 92 x 106 mm

Vermogen 248 pk @ 5500 t/min

Topsnelheid 190 km/h

Gewicht 2.140 kg

Afmetingen (lxbxh) 5.740 x 1.995 x 1.620 mm

delen: