Na slow food en slow coffee ontdekt Bart Groothuis slow service. Hij vindt het niks.
Ik weet niet of het u ook is opgevallen, maar tegenwoordig zijn er steeds meer dingen ‘slow’. Ik hoorde het een tijdje geleden zelfs in combinatie met het woord juicer, dus een slow juicer. Vrienden van ons hebben zo’n slow juicer en zijn er lyrisch over. Een vriendin van mijn vrouw zweert bij slow cooking. Zelf pak ik liever een snelkookpan.
Nog zo’n slow trend: slow shopping. Opgelet heren, je krijgt al rugpijn van het slenteren. Ook zo’n hype: slow coffee. Gewoon net als twintig jaar geleden zelf je koffie malen, in een filter doen en kokend water opgieten. En dan is er nog slow management, slow education: wat je ook bedenkt, er is een slow variant. Google maar eens. Slow is in. Wat is mis met snel?
Slow service
Onlangs ontdekten mijn vrouw en ik een nieuwe slow variant. We waren een weekendje weg en tijdens een fietstocht kwamen we in Hattem uit. ‘Even snel een lunchje pakken,’ dachten we, maar dat liep anders. In het restaurantje waren zeven tafels, en gelukkig was er nog een vrij. Vrij snel komt een jonge man aan ons tafeltje. We krijgen de lunchkaart en we bestellen koffie. Die koffie wordt al snel gebracht en mijn vrouw besteld een simpele salade en ik een tosti.
Wachtend ontdekken we dat er maar een medewerker in de keuken werkt en dat alle andere tafels voor ons aan de beurt zijn. Het eten laat lang op zich wachten, lang genoeg om te bedenken dat ze in dit Hattemer restaurant de nieuwste slow variant hebben ontwikkeld, die van slow bediening, nee wacht even: slow service, dat bekt beter.
Ik kom bij u
‘Slow’ en ‘service’ zijn natuurlijk twee zaken die helemaal niet samen gaan. Helaas is deze Hattemer horeca-ervaring geen uitzondering. Ik kom zowel privé als zakelijk regelmatig in horecagelegenheden, maar zelden voel ik me als ‘gast’ echt welkom. Het bedienend personeel heeft meer aandacht voor elkaar dan voor de gasten, terwijl een bekende horecaregel zegt: ‘Voor het koffie schenken eerst aandacht schenken.’
Blijkbaar gaat het zo goed in de horeca dat aandacht schenken niet meer nodig is. In veel (alle?) horecagelegenheden kost het ook veel moeite om de aandacht te trekken van een ‘ober of een serveerster’. Bekend is de oberparadox, die van ‘Ik kom bij u,’ terwijl de ober de andere kant op loopt en nooit meer terugkomt.
Fast and flawless
Ik hoorde eens een schitterend verhaal over een bedrijfskundestudent die een oplossing had bedacht voor het oberaandachtvragenprobleem: een grote rode knop op de tafel waarmee je een ober of serveerster kunt roepen. Als ik dit voorbeeld vertel zegt iedereen direct: ‘O, handig.’ De bedrijfskundestudent is naar veel horecagelegenheden gegaan en kreeg steevast van de uitbater als reactie: ‘Wat een onzin. Dat vinden onze gasten helemaal niet nodig!’
Het zal je duidelijk zijn: ik ben niet zo van dat slow gedoe. En al helemaal niet van slow service. Of het nou gaat om afspraken nakomen, bediening in het restaurant of klachtenafhandeling: service moet altijd snel en foutloos zijn. Nee, wacht even: fast and flawless, dat bekt beter. Als ik in een restaurant kom waar de bediening fast and flawless is, dan begin ik weer met fooien geven.
Bart Groothuis helpt professionals met het vergroten van hun commerciële slagkracht, door het geven van (boek)presentaties, workshops, coaching en advies. In zijn nieuwe managementroman Creëer een band met je klant, verschenen bij self publishing uitgeverij Dialoog, helpt hoofdpersoon Karel Bos een bedrijf met het vinden en behouden van nieuwe klanten.
